Połączenia gwintowe są połączeniami rozłącznymi umożliwiającymi wielokrotny demontaż i ponowny montaż – dlatego aby zapewnić taką możliwość należy wykonać odpowiednio dokładny gwint.
Gwint na elementach możemy wykonać na dwa sposoby:
- obróbką skrawaniem – gwint możemy wytoczyć używając noża tokarskiego o odpowiednim zarysie, lub wykonać ręcznie używając narzędzi takich jak gwintownik czy narzynka do gwintów; zaletą tej metody jest jej prostota (nieskomplikowane oprzyrządowanie) oraz możliwość wykonania gwintu o dowolnych parametrach (w przypadku gwintów zewnętrznych – śruby), natomiast wadą jest powstawanie odpadu materiałowego (wióry)
- obróbką plastyczną (przez walcowanie) – gwint wykonuje się przez nagniatanie walcami o odpowiednim zarysie profilu; zalety tej metody to brak odpadów (wiórów)i co za tym idzie masowość produkcji, a także wykorzystanie zjawiska zgniotu – powoduje to wzrost wytrzymałości wykonanego gwintu, natomiast wady to przede wszystkim oprzyrządowanie (walcarka i walce do gwintowania o odpowiednim profilu – stąd stosowanie nagniatania tylko w produkcji masowej) oraz możliwość wykonywania tylko gwintów zewnętrznych.